Woda lecznicza Józefina
Opis
Źródło odkryte w 1822 roku. Nazwane zostało na cześć żony Stefana Szalay'a - pierwszego właściciela uzdrowiska. O jej leczniczych właściwościach pisał już w 1878 roku ówczesny naczelny lekarz Uzdrowiska Szczawnica Onufry Trembecki, zachwalając jej zdrowotne właściwości w połączeniu z żętycą. Znajduje się przy Placu Dietla w tym samym szybie eksploatacyjnym co ujecie „Stefan" i „Józef". Składa się z trzech ujęć wykonanych w łupkowo – piaskowcowych warstw szczawnickich (paleogen).
Klasyfikacja: woda mineralna swoista 0,59% o charakterze wodorowęglanowo-chlorkowo-sodowym, jodkowa, szczawa.
Wskazania dla kuracji pitnej: choroby układu trawienia, choroby górnych i dolnych dróg oddechowych, choroby nerek i dróg moczowych, choroby reumatologiczne, choroby ortopedyczno – urazowe, choroby układu nerwowego, cukrzyca, otyłość, osteoporoza.
Wskazania dla inhalacji lub płukanek: przewlekłe nieżyty zapalne dróg oddechowych, zanikowy nieżyt śluzówki jamy ustnej, paradontoza.
Sposób użycia: 2-3 szklanki dziennie 30 min przed jedzeniem, jeżeli lekarz nie zaleci inaczej. Ze względu na zawartość boru dopuszcza się stosowanie wody w kuracji pitnej do miesiąca czasu. Po tym czasie należy się skontaktować z lekarzem celem ustalenia dalszej kuracji.
Dane techniczne
Pojemność 1 opakowania w litrach: | 5 |